Znowu na peronie. Znowu na tej samej ławce. Wszystko znowu. Obok mnie wielka czerwona walizka stojąca na ziemi oraz stojący na ławce czarny plecak. Czekam na pociąg. Tak to jest, gdy dzieli się życie pomiędzy dwoma miastami oddalonymi od siebie o 70 kilometrów. Obserwuję ludzi. Tu jakaś rodzina, która prawdopodobnie szykuje się w długą podróż…