Gry a literatura i media

Gry komputerowe nawiązują bezpośrednio do reguł tradycyjnych gier planszowych. Człowiek szuka w świecie gier komputerowych bez wątpienia relaksu. Znakomicie można rozładować nagromadzone emocje. Ponadto, zważywszy na coraz marniejsze propozycje programów telewizyjnych, jest to sposób na spędzanie wolnego czasu.

Gry komputerowe nie są konkurencją dla literatury, to po prostu zupełnie inny sposób spędzania wolnego czasu, źródło przyjemności innego rodzaju. Pierwsza w historii gra komputerowa powstała w czasie odbywających się zajęć programistycznych. Na przełomie lat 1962/1963 czterej pracownicy Instytutu Technologii w Massachusetts – Martin Graetz, Dan Edward, Steve Russell oraz Peter Samson stworzyli grę pt. Spacewar!, działającą na jednym z prototypowych komputerów typu PDP-1.

Od wprowadzenia systemu operacyjnego Windows 3.1 w roku 1992 najpopularniejszym programem komputerowym był Pasjans – symulacja popularnej gry karcianej. Druga z gier – Saper – cieszyła się o wiele mniejszą popularnością, chociaż i tutaj nie brakowało mistrzów na poziomie zaawansowanym. Jednak reguły tej gry dla początkujących użytkowników komputera były raczej niejasne.

Gry komputerowe zasługują na uwagę z wielu powodów. Są to programy, które z założenia wzbudzają emocje użytkownika komputera. Przede wszystkim jest to szczególny gatunek kultury masowej, wykorzystujący wszelkie dziedziny sztuki zarówno wysokiej, jak i popularnej.

W przypadku rozmaitych gier strategicznych, opartych na scenariuszach historycznych, gracz uzyskuje wiedzę historyczną, niekiedy może nieścisłą, ograniczającą się do perspektywy narzuconej przez producentów gier, niejednokrotnie jednak wartościową, na bardzo wysokim poziomie. Komputerowe gry sieciowe kreują nową jakość, umożliwiają skonfrontowanie się z innymi żywymi graczami. Sieciowe rozgrywki komputerowe w stopniu szczególnym zakładają przestrzeganie reguł, a strażnikami tutaj są inni gracze. Gry komputerowe odwołują się do jednego z podstawowych archetypów naszej kultury – do walki dobra ze złem. Bez względu na to, w jakie monstrum by nie wcielił się gracz, zawsze będzie po stronie dobra.

Tutaj, inaczej niż w literaturze oraz inaczej niż w kinie i w telewizji, mamy do czynienia z „graniem historii w sztucznych światach”. O tyle, o ile literatura, film i telewizja opowiadają historie swoim czytelnikom i widzom, to gry swoim graczom proponują współtworzenie historii przez jej granie według przyjętych reguł. Zamiast klasycznych adaptacji, w grach komputerowych widać wyraźnie inspiracje pewnymi gatunkami literackimi, zwłaszcza science fiction i fantasy, a także konkretnymi motywami, postaciami literackimi i symbolami. Z czasem gry, opierając się na bogatych i różnorodnych doświadczeniach literackich czy filmowych, swoiście je przetwarzając i wykorzystując, wnoszą własne propozycje. Zyskują wielkie zainteresowanie i uznanie uczestników tego nowego, w porównaniu z telewizją i kinem, audiowizualnego zjawiska współczesności.

Główne gry, które powstały na podstawie książek:

• Assassins Creed II
• Hogwarts Legacy
• Wiedźmin