Klasyki literatury, które warto znać nie tylko ze słyszenia
Słowo „klasyk” uznane jest przez słownik PWN jako „dzieło sztuki i literatury z różnych okresów historycznych i stylów uznane za doskonałe”. Patrząc na tę definicję, można domyślać się, że klasyki literatury to nic innego jak teksty, które z pewnością można uznać za arcydzieła godne polecenia. Ze względu na swą popularność są ogólnodostępne, lecz czy często po nie sięgamy? W definicji podane jest, że tekst może pochodzić z różnych okresów historycznych, co niektórych może zrazić, ze względu na język i styl, w jakim zostało napisane dzieło. Wymaga to niejakiego wyzwania przeczytać taką książkę. Działa to na niekorzyść czytelników, którzy przez ten aspekt mogą nie dowiedzieć się jaką wartość niesie dana książka. Grubość literatury również może zniechęcać potencjalnych czytelników, zwłaszcza tych, którzy mało czytają lub zwyczajnie męczą się ze zbyt wielkim obszarem stronic. Jest to dość problematyczne, gdyż w założeniu książka ma wciągnąć czytelnika w inny świat, nie dając mu chwili wytchnienia, tylko po to, aby miał nieodpartą potrzebę dowiedzieć się co będzie w następnym rozdziale. Oczywiście nie można oceniać wszystkich książek jednakowo, wszystko też leży w subiektywnej ocenie. Warto wtedy zastanowić się, o jakich pozycjach książkowych moglibyśmy zupełnie nie pomyśleć, a jakie akurat mogą nam się spodobać. Być może po jakimś czasie nie będą straszne książki o większej objętości, a sama lektura będzie kojarzyła się nie z wyzwaniem, a z przyjemnością. Aby się tego dowiedzieć, zachęcam do sprawdzenia co oferują dane gatunki literackie w aspekcie klasyków literatury. Dlaczego akurat od tego? Chyba można nieskromnie stwierdzić, że nie ma nic bardziej adekwatnego do polecenia niż dzieła uznane za doskonałe 😊.
- „Duma i uprzedzenie” Jane Austen
Dzieło opublikowane w 1813 roku, napisane w konwencji romansu. Zaliczane do pierwszych powieści społeczno-obyczajowych. Wciąż niezwykle popularne ze względu na swoje poczucie humoru, wątki psychologiczne oraz romansowe. Historia przedstawiona w powieści ukazuje życie angielskich wyższych sfer przełomu XVIII I XIX wieku. To ponadczasowe dzieło niesie za sobą przesłanie, że pierwsze wrażenie bywa mylne i nie należy się nim kierować. Lekkość pióra Jane Austen z pewnością może umilić nie jeden wieczór, zwłaszcza gdy ma się ochotę na poznanie ciekawych bohaterów i zanurzyć się z nimi w ich perypetie sercowe.
- „Dracula” Bram Stoker
„Dracula” to pozycja szczególnie dla miłośników gatunku grozy. Wydana w 1897 roku. Napisana jest w formie listów, fragmentów dzienników oraz wycinków prasowych. Bohaterem opowieści jest hrabia będący transylwańskim arystokratą. Na spotkanie z nim przybywa młody prawnik Jonathan Harker, który nie zna jego prawdziwej tożsamości. W rezultacie prawnikowi grozi prawdziwe niebezpieczeństwo, ze względu na to, że ma on do czynienia z wampirem. Powieść wpływająca niezwykle na wyobraźnię, nie bez powodu wciąż utrzymuje się na szczytach popularności. Zwłaszcza zważając na to, że pomimo upływu tylu lat wciąż może wywołać gęsią skórkę.
- „Rok 1984” George Orwell
Chociaż tematyka inna od poprzednich, nie sposób nie wiedzieć nic o tej pozycji książkowej. Dzieło napisane zostało w intencji sprzeciwu wobec skutków działań państw totalitarnych. Autor powieści porusza takie tematy jak: zniewolenie człowieka poprzez władzę państwa pod każdym względem. Następuje próba objęcia kontroli nad wszystkim co identyfikuje człowieka oraz nad jego codziennymi czynnościami. Działania te następują również jeśli chodzi o jego uczucia oraz myśli. Orwell ukazuje jak bardzo system partyjny przyczynia się do zniewolenia człowieka i jacy ludzie są za to odpowiedzialni – pełni agresji, bez empatii oraz bez skrupułów.
- „Mistrz i Małgorzata” Michaił Bułhakow
Tego dzieła chyba nie trzeba nikomu przedstawiać, lecz jeśli ktoś nie natknął się w swoim życiu na ten tytuł, spieszę z pomocą. Pozycja ta wydana została w 1966 roku. Dzieło napisane w sowieckiej Rosji, przepełnione elementami absurdu ze względu na panującą cenzurę. Historia przedstawiona w książce opowiada o miłości pisarza zwanego Mistrzem i Małgorzaty Nikołajewny. Tło doskonale ukazuje realia Rosji, w których żył autor – lata trzydzieste XX wieku. Obraz walki dobra ze złem dobrze dopełnia wątek o Poncjuszu Piłacie, który skazuje na śmierć filozofa Jeszuę Ha- Nocri. Autor w odniesieniu do tego fragmentu stosuje powieść w powieści. „Mistrz i Małgorzata” swą atrakcyjność przejawia w wielobarwnych bohaterach, z którymi z pewnością można się utożsamić. Książka porusza serca, zaskakuje oraz skłania do refleksji.
- „Wichrowe Wzgórza” Emily Bronte
„Wichrowe Wzgórza” to jedyna powieść napisana przez Emily Bronte. Pomimo tego wciąż cieszy się popularnością, choć książka ma już prawie dwa stulecia. Wydana została w 1847 roku. Opisuje ona losy Katarzyny i cygańskiego chłopca – Heathcliffa, których przyjaźń przeistoczyła się w miłość. Niestety akcja książki nie przedstawia się sielankowo, gdyż główna bohaterka poślubia innego mężczyznę, łamiąc swojemu ukochanemu serce. Wyjeżdża on na 3 lata, lecz gdy wraca, pewne wydarzenia sprawiają, że drogi kochanków jeszcze bardziej się oddalają. Historia smutna, refleksyjna, lecz głęboko pozostająca w sercu. Idealna dla każdego, kto kocha empatyzować z bohaterami dzieła literackiego.
- „Portret Doriana Graya” Oscar Wilde
Opublikowana w 1890 roku. Oscar Wilde w swoim dziele ukazał swoją koncepcję sztuki, która była postrzegana jako wartość sama w sobie. Twierdził on, że „nie ma książek moralnych lub niemoralnych. Są tylko książki dobrze napisane i źle napisane”. Te słowa niemal wprowadzają w świat przedstawiony w „Portrecie Doriana Graya”. Autor ukazał nam historię głównego bohatera – młodzieńca, który sprzedaje swoją duszę, aby już na zawsze móc cieszyć się młodością i pięknem. Zostaje on namalowany przez malarza, którym jest Bazyli Hallward. Zafascynowany osobą Doriana spełnia jego prośbę, aby na zawsze uwiecznić jego piękno. Niestety z każdym niemoralnym uczynkiem Doriana, jego podobizna w przeciwieństwie do niego samego, nieuchronnie się zmienia. Książka ta ukazuje problematykę sensu życia i dotyka aspektu estetyczno-moralnego. Zwraca uwagę na rolę sumienia i na próbę szukania swojej własnej drogi w życiu.
Lista klasyków może nie mieć końca, lecz to dobra okazja do tego, aby przyjrzeć się im i dokonać wyboru książki dla siebie. Być może, któraś z wymienionych pozycji zaciekawi i wniesie coś pozytywnego do naszego życia.
