Dlaczego „majówka” to święto państwowe?

Przed nami długi weekend majowy, nazywany również świętem grilla. Bez wątpienia jest to jeden z najbardziej wyczekiwanych weekendów w roku. W tym, zapowiada się szczególnie długa przerwa majowa, gdyż 1 maja wypada w środę. Podobno Polacy zawsze potrafili znaleźć wymówkę, by mieć wolne od pracy. Jaka jest prawda w tym stwierdzeniu? Kilka słów wyjaśnienia o słynnej majówce.

1 maja, krótka historia

Długi weekend majowy rozpoczyna pierwszy dzień miesiąca. 1 maja obchodzi się w Polsce Święto Pracy. Historia tego wydarzenia sięga XIX wieku i nie oznacza niczego przyjemnego. Święto zostało ustanowione w 1890 roku w Paryżu przez II Międzynarodówkę (dla mniej wtajemniczonych było to zrzeszenie partii socjalistycznych). Data 1 maja jest symbolem upamiętnienia strajku robotników z Chicago, którzy w 1886 roku nie zgadzali się z niską płacą oraz 12-godzinnym wymiarem pracy. Manifestację stłumiła policja, na skutek czego wiele osób straciło życie. W wielu krajach demonstracje pierwszomajowe były początkowo nielegalne, jednak z czasem zyskały uznanie i przyczyniły się do radykalizacji ruchów robotniczych w Europie.

W Polsce obchody 1 maja kojarzone są głównie z ustrojem sprzed 1989 roku. W czasach PRL-u dzień 1 maja był obchodzony w sposób bardzo uroczysty, a samo uczestnictwo w obchodach każdego obywatela było niemalże obowiązkowe. W 1950 roku dzień 1 maja został ustanowiony dniem wolnym od pracy i zostało mu nadane miano Święta Pracy.

2 maja, kolejny powód do wolnego dnia

Święto Flagi Państwowej oraz Dzień Polonii i Polaków za granicą to dwa święta obchodzone tego samego dnia. Przypadające na drugi dzień maja święto jest jednym z najmłodszych dni świątecznych w naszym kraju, gdyż zostało ono wprowadzone na mocy ustawy z dnia 20 listopada 2004 roku.

Warte uwagi jest, iż biało-czerwona flaga została umieszczona przez polskich żołnierzy z I Dywizji Kościuszkowskiej, na Kolumnie Zwycięstwa w Tiergarten oraz na Reichstagu w Berlinie 2 maja 1945 roku. W czasach PRL-u, 2 maja polską flagę zdejmowano, by nie przypominała ona o jednym z najważniejszych świąt kraju, Święcie Konstytucji 3 Maja, które nie spotykało się z uznaniem komunistów.

3 maja, najważniejsze święto państwowe

W trzeci dzień maja obchodzimy w naszym kraju Święto Konstytucji uchwalonej w 1791 roku. Warto wiedzieć, iż była to pierwsza konstytucja w Europie i druga na świecie (pierwszą była amerykańska z 1787 roku). Uchwalona przez tzw. Sejm Wielki (nazywany również Sejmem Czteroletnim). Za autorów najważniejszego dokumentu naszego kraju uznaje się króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, wielkiego marszałka litewskiego Ignacego Potockiego oraz ks. Hugona Kołłątaja. Ustawa zasadnicza zniosła liberum veto, wprowadziła trójpodział władzy i ograniczyła rolę senatu. Zniesiona została wolna elekcja i wprowadzono dziedziczność tronu. W pierwszej konstytucji chłopi zostali uznani za część narodu, a także zagwarantowano tolerancję religijną.

Podczas zaborów obchody Święta Konstytucji 3 Maja były zakazane, a ponowne obchody wznowiono w II Rzeczpospolitej w 1919 roku, po odzyskaniu niepodległości. Podczas II wojny światowej święto to zostało zdelegalizowane przez hitlerowców i sowietów, dlatego też po zakończeniu wojny podczas komunizmu w Polsce miała miejsce demonstracja w 1946 roku, po której wprowadzono obchody 1 Maja. W 1951 roku władze komunistyczne zdelegalizowały Święto 3 Maja. Do 1989 roku, w trzeci dzień maja często dochodziło w Polsce do demonstracji antykomunistycznych. Od kwietnia 1990 roku w Polsce ponownie obchodzi się Święto Konstytucji 3 Maja i jest to jedno z najbardziej uroczystych dni w kraju.