Uśmiecham się. Wiersze
Uśmiech. Nie zawsze szczery, ale zawsze piękny. Śmiech czasem pusty, ale zawsze głośny. Ulotny, bo przecież gdy uśmiechaliśmy się do pozowanego zdjęcia, to chyba nie tak na poważnie… * * * moje modlitwy szybują w górę zataczając koła nad jeziorem niczym jaskółki mój śmiech odbija się echem bawi się w chowanego wśród zielonych drzew mój pocałunek…
Mówiąc barwami. Wiersze
Czasem barwy mówią głośniej niż słowa. Dlatego, choć sama nie maluję, uwielbiam odczytywać zaczarowane w płótnach opowieści o miłości, o pasji, o ciszy. O życiu. * * * leżąc w ciemnym pokoju obserwuję cię przez szparę w drzwiach jak malujesz na rozstawionej sztaludze farbami jasnymi i rześkimi jak tworzysz…
W oczekiwaniu na wiosnę. Wiersze
Gdy za oknem dalej deszcz i zimowy wiatr, poezja przychodzi z ukojeniem. Te wiersze – garść słów na przedwiośnie pełne nadziei. * * * patrzę na pąki wiekami i wykręcam kręgosłup by oglądać miękkie spody liści nie mogę nadziwić się inteligencji tych zielonych cudów gdy rozkładając swe…
Poświatowska w nowym brzmieniu
To nie nowość, że Poświatowska inspiruje swoją poezją. Można by przypuszczać, że to przez tematykę jej wierszy, która przesiąknięta jest motywami miłości, śmierci i walki o życie. W końcu czy jest coś bardziej inspirującego niż złamane serce czy joie de vivre? Ta uczuciowa poezja natchnęła Anę Andrzejewską, finalistkę jednej z edycji programu telewizyjnego Mam talent, do nagrania…
Księżyc
Nigdy nie sądziłam, że kiedyś zakocham się w księżycu Bo zazwyczaj gdy zasypiałam, ograniczałam się tylko do zamknięcia oczu i modlitwy o szybki sen. Dlatego nie spodziewałam się, że będę spędzać dzisiejszy wieczór na przesuwaniu mebli, byleby mieć jak najlepszy widok na Ciebie. Łóżko przy parapecie, zasłony szeroko rozsunięte, okno uchylone, gdybyś chciał mi coś…
Letni deszcz
Ciężkie deszczowe krople spadały na odsłonięte ciało. Mokry piasek delikatnie żłobił maleńkie wgniecenia w złocistobrązowej skórze. Ciepły letni deszcz. Taki najprzyjemniejszy, jeśli już w ogóle trzeba wybierać, który deszcz określić takim przymiotnikiem. Jeśli już w ogóle trzeba mówić o deszczu. Chociaż tutaj akurat trzeba dość często,…
Poczuć obraz. Trwałość pamięci
Ser topił się powoli, atakowany gorącym płomieniem, a Salvador przypatrywał się temu z zagadkowym uśmiechem, bezczelnie rozkwitającym pod dwoma spiczastymi wąsikami. – Camembert. Słony upływ czasu – mamrotał pod nosem, co chwilę rzucając okiem na zegarek, odmierzający czas topornym ruchem wskazówek. – Tik-tak, cyk-cak, pyk-pak –…
Poczuć obraz. Pocałunek
Wtuleni w siebie stoją nad ozłoconą przepaścią. Chyba się nie boją, skoro mimo drobnych listków oplatających stopy (boleśnie czy nie?) oddają się sobie. Przepełnieni są wdziękiem, bije od nich spokój. Delikatne twarze nie ukazują grymasu ani strachu, tylko czułość. Za nimi niebo – płonące w złocie. Pod nimi łąka – żywa…
,,Słowa, słowa, słowa”
Moje słowa. Twoje słowa. Mówiące o czyichś słowach. W dialogu. Myślę o tym, że Hamlet miał rację. Słowami ubliżając słowom. A raczej Shakespeare, który włożył w Hamletowskie usta wypowiedź. Może nie tyle Hamletowi, ile aktorowi, który na co dzień zapewne posługuje się zupełnie innym językiem. Podobnie jak Shakespeare. Jak zrodziły się w jego głowie?…
Zbiór opowiadań: „Matka” | „Alternatywy dla snu” | „O poranku”
Matka Nigdy jej nie kochałem. A przynajmniej tak mi się wydawało. Bo wszystko zmieniło się, gdy zauważyłem, że umiera. Każdy poranek wyglądał z nią tak samo. Śniadanie. Niezmienne kanapki z pasztetem drobiowym. I pomidorem. Ale to tylko wtedy, gdy była na nie promocja w osiedlowym. Do tego herbata. Posłodzona tak mocno, że do tej pory dziwię się, jakim cudem nie miałem próchnicy. Właśnie tę słodycz…
